All by myself - Bromo, Bali en Boottour

En daar ga ik dan... Ik heb mijn vriendinnen vaarwel gezegd en ben in een vliegtuig vol met Indonesiërs gestapt. Eenmaal in Surabaya aangekomen merk ik al meteen dat het heel anders is dan Jogja. De mensen lachen minder, het verkeer is chaotischer en er hangt geen gezellige sfeer zoals in Jogja. In mijn hostel aangekomen ontmoette ik gelukkig een leuk Nederlands meisje. Daar de rest van de dag mee opgetrokken. De volgende dag ben ik naar het verschrikkelijk rommelige busstation van Surabaya gegaan en in een bus gestapt met zeer luide Arabische muziek, vervelende verkopers en vele bruine Indo-ogen op me gericht. Ondanks dat de airco kapot was en de bus overvol zat heb ik me toch 3 uur weten te vermaken (en overleven). Bij de overstap met Bromo als eindbestemming ontmoette ik al meteen veel leuke mensen uit allerlei landen. Samen zochten we een verblijfplek (met zn vieren in twee eenpersoonsbedden).
We stonden vroeg op om de Bromo te beklimmen. De zonsopgang was prima (niet spectaculair) maar het uitzicht prachtig en de krater stinkend en schitterend. Met z'n allen pakten we de volgende dag de bus naar het oost'puntje van Java.
De helft ging de Ijen beklimmen terwijl de andere helft zijn tocht doorzette naar Bali (waar ik één van was, ik wilde op mijn gezondheid passen).

In Bali namen we afscheid. Ik verbleef twee nachten in Kuta en 2 nachten in Ubud. Kuta was verschrikkelijk. De mensen waren zo ontzettend lui dat ik niet eens op stap ben geweest (slecht he?). Ubud was leuker. Samen met een Engels meisje een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. Helaas kreeg ik de volgende dag weer een wazig zichtveld dus moest ik terug naar Kuta voor een ziekenhuisbezoek. Gelukkig niks ernstigs: droge en gevoelige ogen.
Ik had het ondertussen helemaal gehad met alle commerciële locals, koppels- en familietoerisme en hoteloverschot. Tijd om verder te gaan.

Ik nam de boot naar Gili Trawangan (Party eiland). Daar een leuke groep mensen ontmoet waar ik drie dagen mee gefeest, gesnorkeld en het eiland rondgefietst heb.

Na het afscheid en een boottocht was ik vervolgens aangekomen in Lombok. Daar zou ik 1 nacht verblijven voordat mijn boottour Lombok - Komodo - Flores zou starten. (Bezig bijtje, ik weet het...)
Helaas had ik weer iets aan mijn oog, namelijk rode bultjes aan mijn ooglid. Gelukkig bleek het niks ernstigs te zijn. Na een dag stressen kon ik dus toch mee op de boottour. We begonnen in de bus. De andere mensen van de tour bleken koppels te zijn (of course) , 2 meisjes vriendinnen en 1 niet zo slimme Engelse solo traveler. We reden met de bus door Lombok. Ik schrok van de vele armoede. We stopten voor een heerlijke lunch, tempel en handwerk bezichtiging.
Later stapten we de boot op. De groep bleek gezelliger dan ik verwacht had (ik hoor papa al zeggen: "oordeelvrij leven Lieke...") Ik sliep op het Deck, wat verrassend comfortabel was. We stopten een aantal keer. Een keer voor zwemmen en snorkelen, Een keer voor bezoek aan Komodo national park (om de Komodo dragon te bekijken, een soort mega hagedis. Niet heel boeiend) en nog een keer snorkelen op een prachtig wit strand met zeeer kleurrijk koraal. Daarna kwamen we aan op de eindbestemming Labuang Bajo (Flores). Na een afscheidsfeest door gegaan naar Ende (de hoofdstad) , Moni en Kelimutu (de beroemde vulkaan met drie kratermeren die van kleur veranderen).
Vanochtend heb ik deze prachtige vulkaan mogen bewonderen gevolgd door een dag tour door traditionele dorpjes en watervallen en eindigend met een liefdesverklaring door een Indonesiër in een Hotspring midden in een rijstveld (don't worry pap en mam, ik ben een verstandige meid).
Morgen ga ik richting Maumere, vanuit waar ik terug zal vliegen naar Denpasar. Om vervolgens door te gaan naar Bunaken (Noord Sulawesi), waar ik een Jogja reünie zal hebben en mijn duikbrevet ga halen.

Ondanks de kleine hoeveelheid aan andere backpackers heb ik het hier heerlijk naar mijn zin.